มีแต่คนบอกว่ามีแต่ความว่างเปล่า!
แต่ไหนล่ะความว่างเปล่า?
มันยังมีตัวเราอยู่ไม่ใช่หรือ?
แล้วจะเรียกว่าความว่างเปล่าได้อย่างไร?
หากไม่มีตัวเราแล้วสิคือว่างเปล่าของเราที่แท้จริง!
แต่เอ๊ะ! ไม่มีตัวมันก็ยังมีจิตใจหลงเหลืออยู่
สรุป! ความว่างเปล่านั้นไม่มีจริง หากยังมีเรา
ตามหลักศาสนาสอนเรื่องความว่างเปล่า
สอนเราทำสมาธิให้ถึงความว่างเปล่า
เราก็ว่างได้เพียงแค่ไม่นึกถึงสิ่งอื่นใด
แต่ถ้าทำได้แค่นั้นมันก็สุดอยู่ที่ขั้นตอนนั้น
แต่ระดับสูงขึ้นไปอีกคือต้องนึกให้ได้ว่าไม่มีเรา
เราไม่มีตัวตน ไม่มีร่างกาย ไม่มีจิตใจ
นั่นแหละที่จะทำให้เราว่างเปล่าที่แท้จริง
แล้วใครบ้างล่ะ ที่ต้องการมัน?
ในเมื่อมันคือหนทางของความสุขอันชั่วนิรันด์